Whiplash / 2014
เจอหนังดีอีกแล้ว รู้สึกเป็นโชคดีของชีวิตอีกเรื่องที่ตัดสินใจ
เสียเงินดูหนังในโรงแล้วไม่มีความรู้สึกเสียดายตังเหมือนครั้งก่อนๆ
กว่าจะตัดสินใจดูหนังได้สักเรื่อง ต้องฝ่าฝันอุปสรรคมากมาย
ทั้งเรื่องเงิน เรื่องเวลา เรื่องความขี้เกียจ เรื่องเสียดายตังกลัวหนังไม่ดี
แต่เรื่องนี้ทุกอย่างโคตรลงตัว แล้วมันก็คุ้มค่ามาก
Whiplash เป็นภาพยนตร์แนวไหนอะนี่คือไม่รู้ Drama / Music มั้ง
ไม่เคยคิดอยากดูหนังที่มันเกี่ยวกับดนตรีเลยนะ ถ้าให้มาดูในโรง
แต่เรื่องนี้ ปากต่อปากเขาว่ามาว่าดี เราเองก็เชื่อคนง่าย ดูแม่งเลย
เป็นหนังดนตรีที่โคตรมัน โคตรกดดัน โคตรของโคตรอึดอัด โคตรผลักดัน
เเอนดรู พระเอกของเรื่องโคตรบ้า แม่งคือคนมีฝันจริงๆอะ
ดูจบแล้วรู้สึกว่า เฮ้ย ถ้าความตั้งใจของแอนดรูคือ 100 เราคง 5.5
แอนดรูโคตรทุ่มเท จริงๆนะ โคตรอยากเป็นคนจริงจังแบบนี้เลย
ส่วนครูฝึง คนคุมวงอย่าง เฟร็ดเชอร์ แม่งโคตรโหด บ้าพอกัน
ถ้าเราเจอแบบนี้คงร้องไห้ และวันรุ่งขึ้นคือไม่ไปแน่ๆ
หนังทำให้เรากลับมามองตัวเองมากนะ ว่าสิ่งที่เราทำไปทุกวันเนี่ย
ทำไปด้วยความตั้งใจ ความมุ่งมั่นขนาดไหน เราเต็มที่กับมันหรือยัง
เราขี้แพ้หรือเปล่า ทำในสิ่งที่รักนี่ทำได้แค่นี้หรอ ไปตายเหอะ เออ
ดูแล้วรู้สึกตัวเองเป็นเศษเดนของโลกใบนี้เลย รู้สึกตัวเองไม่มีค่าทันที
ถ้าสมมติมีใครมาอ่านรีวิวหง่อยๆของเราเจออยากจะบอกว่า
เรื่องนี้คือเรื่องที่ดีอีกเรื่องของปีนี้เลย
ตอนแรกที่ไปดูกะจะเอาความผ่อนคลาย แต่ขอโทษไม่มีให้
นี่กลับมาบ้านหนังยังกดดันไม่หาย เครียดเลยนะ
ปล. ดูจบแล้วรู้สึกว่าเพลงแจ๊สแม่งโคตรเท่ห์เลยพระเจ้าจอช
Comments
Post a Comment