I've been born to be alone
in the big confused world.
I ever asked myself
why i feel different from others.
no one i can talk to
nowhere i can go.
ยังรู้สึกอย่างนี้อยู่เรื่อยๆ
ไอความรู้สึกที่ว่าตัวเองไม่มีค่า
ไม่เหมาะสมอะไรกับใคร
รู้สึกตัวเองไม่มีตัวตนเท่าไหร่
รู้สึกเหมือนไม่มีใครยินดีกับการมีเราอยู่
รู้สึกอยากหายไปเลย
ไม่มีใครเลยที่เราคุยด้วยได้
ไม่มีที่ที่ให้เราไป
บางทีเราเนี่ยแหละเหลือแค่ตัวของเราเอง
ไม่มีใครเข้าใจเธอหรอก
ไม่มีสถานที่ไหนที่เธอไปแล้วจะสบายใจหรอกนะ
มีแต่ตัวเธอกับความรู้สึกพวกนั้นที่อยู่ข้างใน
Comments
Post a Comment